เบื่อดราม่า

อยู่ดีๆ ก็เกิดอาการขี้เกียจอ่านทุกเรื่องในโลก

แถมหนังที่อยากดู แม่งก็โดนแบน

แต่พอแบน คนที่ไม่ได้อยากดูหนังอะไรกะเค้าด้วย ก็ลากเข้ามาดราม่าการเมือง

เบื่อโคตรเลย

คนไทยตอนนี้มันอ่อนไหวโคตรๆ นิดหน่อย ยอมกันไม่ได้เลยทีเดียว

อีห่า

 

เลิกเล่นเน็ตหนึ่งสัปดาห์ นะครับ

อ่อ เกือบลืมเรื่องสำคัญ

ถ้าช่วงนี้มันมีคลิปหลุด รูปหลุด ที่มันฮิตๆ ฝากเซฟเก็บไว้เผื่อด้วย

 

ด้วยความเคารพอย่างสูง

คือ ปะป๋าครองพิภพ

หนังสือของไอ้แอนนนนนเล่มนี้ เราขอสถาปนาให้เป็น หนังสือที่อ่านจบแล้วอยากลุกขึ้นมาเขียนไดอารี่แบบจริงจังเป็นเล่มที่สาม
เล่มแรก คือ ไดของอุดม เล่มแรก หนาๆ จำชื่อไม่ได้ เล่มหลังที่พึ่งออก ห่วยแตก
เล่มสอง คือ บันทึกของเรย์ แมคโดนัล บันทึกนั่งรถไฟจากไทยไปยุโรป จำชื่อไม่ได้เหมือนกัน

สิ่งที่เหมือนกันของสามเล่มนี้ คือบันทึกชีวิต ที่เราอ่านแล้วรู้สึกว่ามันมีชีวิต
อ่านแล้วมันมีอะไรบางอย่างดึงเราไปรู้สึกกับเนื้อเรื่องตอนนั้น
ไม่ได้อ่านแล้วรู้สึกว่ากูอยากเป็นนักเดี่ยวไมโครโฟน กูอยากนั่งรถไฟไปยุโรป กูอยากเป็นพ่อคน
แต่อ่านแล้วมันมีแสงรำไร อ่านแล้วอุ่นๆในหัวใจ อ่านแล้วอยากลุกมาเขียนได
แม่งคล้องจองซะอย่างไม่มีปี่มีขลุ่ย

ทั้งสามเล่ม หาซื้อได้ในงานหนังสือ

ของโน๊ตระวังหน่อย เล่มสอง อ่านแล้วเนิบ ไม่รู้สึกเท่าเล่มแรก
ของเรย์ เล่มบางๆ
ของแอน ไปเย็นๆ เจ้าตัวจะอยู่เซ็นต์ให้ พร้อมรูปไม่ค่อยเหมือนอีกหนึ่งรูป ถ้าซวยก็เจออีฟีขับ ถ้าโชคดีก็เจอน้องกราฟฟิกน่ารัก

เพิ่มเติม เล่มสองชื่อว่า 52 วันมหัศจรรย์ครึ่งโลก คนเขียนคือคริสโตเฟอร์ ตากล้องที่ไปกับเรย์นะครับ ขอบคุณคุณ around ครับ