งานเงิน

รู้สึกอยากลาออกอีกแล้ว

ตอนนี้เป็นโปรแกรมเมอร์เน้นดาต้าเบส ให้หน่วยงานด้านเครดิตอยู่

รู้สึกอยู่ผิดที่ผิดทางยังไงก็ไม่รู้

งานเค้าทำกันตอนเช้าถึงเย็น งานเราเสือกเหมือนต้องทำ 24 ชั่วโมง เช้าถึงเย็นคอยซัพพอร์ต

เย็นถึงเช้า นั่งแก้โปรแกรมที่แก้ตอนเค้าเปิดใช้งานกันไม่ได้

ย้ายมาเกือบปี งานหนักโพด ไม่มีช่วงไหนว่างเลย แต่ก็แฮปปี้นะ สนุกดี

แต่ไอ้เรื่องเวลานี่แหละ ท้อว่ะ อยากไปเช้าๆแบบชาวบ้านเค้านะ ไม่อยากเป็นแกะดำ แต่ไม่ต้องอยู่ดึก คอยแก้โปรแกรมให้ชาวบ้าน แม่งก็ไปไม่ไหวอะ

ไม่ไปก็ไม่ได้ งานต้องคอยซัพพอร์ตเค้าตลอดวันอีก เวลามีเออเร่อ ยูสเซอร์ก็โทรมาตาม

เหนื่อยอะ

แต่เหนื่อย งานหนักอะไรไม่กลัวอะ

แต่ไม่อยากเป็นแกะดำ ย้ายไปสายไอทีจริงๆจังๆเลยดีกว่าไหมหว่า

ชอบดูหนัง

ผมเป็นคนชอบดูหนังตั้งแต่เด็กๆแล้วครับ

เมื่อก่อน บ้านไม่มีวีดีโอหรอก อาศัยข้างบ้านดูตลอด เค้าเปิดหนัง ก็จะไปนั่งดูกับเค้าด้วย

แน่นอน ยุคนั้น หนังฮ่องกงครองโลก หลิวเต๋อหัว โจวซิงฉือ เฉินหลง ดูกันตาเปียกตาแฉะ

มีงานวัด ก็นั่งดูหนังกลางแปลง จนจบเรื่องสุดท้าย ตอนนั้นอยู่ประถมเอง

นึกๆไปแล้วก็ดูหนังโหดเหมือนกัน เด็กประถม นั่งดูหนังจนเกือบๆเช้า

งานวัดมีสามคืน จะได้ดูสองคืน วันศุกร์ กับวันเสาร์ วันอาทิตย์ จะดูได้แค่เรื่องสองเรื่อง เพราะต้องไปโรงเรียน

ได้เข้าโรงหนังเป็นครั้งแรกก็ซักม.สามได้ ตามเพื่อนเข้าไปดู หนังไทย เกี่ยวกับนักเรียน กระโปรงบานขาสั้นมั้ง ถ้าจำไม่ผิด

จากนั้น ก็ดูหนังมาเรื่อยๆ หนักขึ้น หนักขึ้น

พอเข้ามหาลัยปุ๊บ ต่อมอาร์ตเริ่มแตก นั่งไล่ดูหนังอินดี้ หนังเก่าๆที่นักวิจารณ์ชมหนักชมหนา

หนังที่แบบ แม่งง่วงสัสๆ แต่นักวิจารณ์ชมกันนักชมกันหนา

ก็ไม่ค่อยเข้าใจหรอก เค้าว่าดีก็ดีตามเค้า

พอหลุดพ้นช่วงตรงนั้น แล้วรู้สึกว่า เออ เราดูหนังได้ทุกแบบแฮะ หนังอินดี้ เราก็สนุกกับมันได้ หนังตลาดบล็อกบัสเตอร์ เราก็สนุกนะ

ถือว่าเป็นโชคดีอย่างหนึง

เล่ามายืดยาว ไม่มีอะไรหรอก แค่จะบอกว่า ชอบดูหนัง