ไม่แน่ใจว่างานจัดในนามของยืนเดี่ยวไหมนะ แต่น่าจะใช่มั้ง
งานtalk show ของเบียร์ Buffalo Gags เอาจริงเราค่อนข้างกริ่งเกรงในการไปดูมาก (ไปเพราะเพื่อนชวน)
คือรอบที่แล้ว(งาน talk ของคนอื่นนะไม่ใช่ของเบียร์) เรียกได้ว่า ใช้ความพยายามฝ่าฟันไปให้จบโชว์สูงมาก
มุกมันไม่ถูกจริต มันคนละทางกับเราจนเหมือนโดนรมด้วยแก๊ซยาสลบ นั่งดูแบบคอหมุน365องศา ไอ้การต้องทนนั่งง่วงไปชั่วโมงสองชั่วโมงนี่แม่งโคตรทรมานเลยนะ
แต่เดี่ยวของเบียร์นี่ สนุกเฉย ทั้งๆที่เรื่องเล่า เราว่ามันเป็นโซนเดียวกัน ทางมุกก็ทางเดียวกัน แต่มันไม่ง่วงแฮะ
อันนี้คิดเองส่วนตัวว่า บรรยากาศคนเล่ามันเฟรนด์ลี่กว่า การเล่าบรรยากาศมันไม่ทางการเท่าคนที่แล้ว ของเบียร์จะได้อารมณ์ตั้งวงเม้ามอยจอยๆมากกว่า (เพราะงานสเกลเล็กด้วยมั้ง) จังหวะการเล่าก็สนุก ไม่เบื่อเลย
งานจบมีให้ถ่ายรูปกับคนพูดด้วย ปกติไปงานไหน ไม่ชอบถ่ายรูปกับศิลปินเลย มีน้อยคนที่เราชอบแล้วเดินไปถ่ายด้วย เพราะคิดว่าการไปถ่ายรูปด้วย ก็เป็นการส่งกำลังใจให้กับเขาด้วยวิธีหนึง เหมือนบอกให้รู้ว่า เนี๊ยะ เราชอบคุณนะเว้ย ขอถ่ายรูปด้วยหน่อย (ไม่รู้ศิลปินจะคิดแบบนี้ไหม)
เบียร์เป็นอีกคนที่เราเดินไปขอถ่ายรูปด้วย
ปล. ต้องเรียกว่าพี่เบียร์ไหมวะ แบบเรียกพี่เบิร์ด
