Category Archives: หนัง

จดไว้ก่อน กันลืม

เรื่องย่อ คือเล่าเรื่อง ลุงอีเบิร์ต นักวิจารณ์หนังที่ประสบความสำเร็จสุดๆ ตอนนี้ลุงแก เป็นมะเร็งรักษาโรคอยู่ (ตอนนี้ในหนังนะ ลุงแกตายตั้งแต่ปี 2013 ละ) ดูจบมาหลายชั่วโมงแต่ยังอินอยู่เลย คือนอกจากเรื่องที่อีเบิรตแกรักหนังมากๆที่เราอินโคตรๆ หนังยังแง่มุมอื่นๆที่ดีงามจนเราโคตรรักเลย เมียที่ใจโคตรเพชร เพื่อนคู่กัดที่ยอมรับนับถือกัน การให้โอกาสกับผู้กำกับหลายๆคน อีตอนผู้กำกับที่ผมโคตรปลื้ม (สกอเซซี่) ออกมาแต่ละรอบนี่แย่งซีนมาก สรุปคือชอบมาก เชียร์ให้ไปดูกันเยอะๆ

เรื่องนี้ดูแผ่น คือตอนหนังเข้าไม่ได้ไปดู รู้สึกแบบ คีนูแม่ง เล่นหนังเกรดบีอีกละ แต่ฟังหนังหน้าแมวย้อนหลัง แล้วเกิดแบบเอออยากดูว่ะ พอดีวีดีออกเลยรีบซื้อมาดู แล้วคือแบบแม่งไม่ผิดหวังจริงๆ โคตรฮา เรื่องนี้เล่าผ่านตัวหนังสือไม่ได้จริงๆ ต้องคุยต่อหน้า โคตรชอบ ใครดูแล้วมาคุยกันครับ

สนุกดี ปู่คลิ้นนี่ กำกับหนังเชื่อขนมกินได้เลยว่า สนุก ดูกี่เรื่องก็สนุก เรื่องนี้ก็สนุก ฉากรบ สงครามความกดดันสนุกดี ติดนิดเดียว ตรงส่วนครอบครัว เราไม่ค่อยอินเท่าไหร่ ปูมาน้อยไม่หน่อย หนังสร้างจากเรื่องจริงเพื่อยกย่องมือสไนเปอร์คนนี้ อีตรงส่วนที่รักชาติมากกว่าครอบครัวเลย ใส่แง่มุมจิตวิทยาน้อยไปหน่อย รู้สึกไม่สุด แต่รวมๆแล้วชอบ แต่ซวยไปหน่อย ดูจบ กลับบ้านมาเสือกเปิดแผ่นจอนวิคดู อีเชี่ย ลืมความดีงามของอเมริกันสไนเปอร์ไปหมดเลย จอนวิคแม่ง สุด

หนังเล่าเกี่ยวกับ ช่วงสงครามโลก อังกฤษพยายามถอดรหัสเครื่องอินิกมาของเยอรมัน ที่เค้าว่ากันว่าเป็นสุดยอดของสมัยนั้น http://th.wikipedia.org/wiki/%E0%B9%80%E0%B8%84%E0%B8%A3%E0%B8%B7%E0%B9%88%E0%B8%AD%E0%B8%87%E0%B8%AD%E0%B8%B4%E0%B8%99%E0%B8%B4%E0%B8%81%E0%B8%A1%E0%B8%B2 แล้วอีตา อลัน ทัวริ่ง นี่ก็อาสาเข้า แกเป็นสุดยอดนักคณิตศาสตร์ ที่บุคลิกแกจะแบบ เข้ากับใครไม่ได้ นิสัยแปลกๆ หยิ่งๆ ขวากผ่าซาก พอแกเข้ามา ก็มุ่งมั่นที่จะสร้างเครื่องมือที่ถอดรหัสเครื่องอินิกมา ได้แบบถอดแม่งทั้งหมดทั้งยวงเลย ซึ่งเงื่อนไขแม่งโหดมาก คือ มึงต้องหาทางแกะชุดรหัสให้ได้ภายใน 24 ชั่วโมงนะ เพราะทุกเช้า เยอรมันแบบจะเปลี่ยนเซทติ้งของอินิกม่า ———————————————————————————————————— รู้เรื่องย่อแค่นี้ ตอนเข้าไป ความหวังว่าจะเจอหนังถอดรหัสมันส์ๆ ซักเรื่อง หรือหนังอัจริยะจิตแตกแบบ บิวตี้ฟูลมาย ซึ่งครึ่งแรกมันก็โอเคอยู่   พอครึ่งหลัง หนังมันไปว่าด้วย คุณค่าความเป็นคน ลงไปหมวดดราม่า นี่ ปรับตัวไม่ทัน … Continue reading →

คือบอกเลย ทำใจไว้ตั้งแต่ก่อนดูว่า เข้าไปนี่ ร้องแน่ๆ ดูตัวอย่างในยูทูปสามสี่รอบ น้ำตาซึมทุกรอบ แต่พอวันเข้าไปดูจริง ก่อนดูก็นึกว่า เอ๊ะ สงสัยไม่ร้องว่ะ หนังเรื่องไหนกะไว้ หรือตั้งความหวังไว้มากๆ พอดูจริงมันมักมีภูมิคุ้มกัน ดูไปไม่ถึงห้านาทีได้มั้ง พอไทม์แมชชีนออกมาแค่นั้นแหละ น้ำตาซึมเลย  5555 คือรู้สึกแบบ เฮ้ย เนี้ย การ์ตูนที่ดูมาตั้งแต่เด็กๆ จนเราลืมไปหมดแล้ว นี่มันกลับมาอีกครั้ง แล้วแบบ โอ้โห เจ๋งอะ ทำมาแบบเจ๋งเลย ไทม์แมชชีนนี่คือ ครบมาก โคมไฟ คันเร่งๆ น้ำตาเล็ดครับ เนื่อเรื่องมันก็เล่าย่อๆ ตั้งแต่โดราเอม่อนมา จนโดราเอม่อนกลับ (อันนี้ไม่สปอย ดูตัวอย่างแล้วเดากันได้หมดแหละ) มันจะเอาตอนสามตอน ที่เคยทำมาแล้ว ซึ่งทุกตอน … Continue reading →

ไม่ได้ดูภาคสองตอนต้นเลยงงนิดๆ แต่แป้บเดียวก็เข้าใจ หนังเหมาะกับเด็กๆ  ดูมิตตี้ดีกว่าเยอะ

คอมเม้นจากคลิปแมรี่ เต็มเรื่อง          

หนังอีกเรื่องของเต๋อ นวพล พึ่งได้ดู ตอนแรกจะดูตั้งแต่วันอาทิตย์ที่แล้วละ โรงปิดติดม๊อบ เลยต้องเก็บตั๋วไว้ก่อน พึ่งจะมีโอกาสได้ดูก็วันนี้ หนังเอาทวิต 410 ทวิต หรือเท่าไหร่นี่แหละ จำไม่ได้ จากไอดีแมรี่อะไรซักอย่าง มาแต่งเป็นเรื่องราวในหนัง (เข้าใจตามนั้นนะ) สิ่งที่ดูจากตัวอย่างหนังแล้วคาดหวังไว้คือ ความหลุด ความเพี้ยน อะไรก็ได้มันส์ๆ สัสๆ เหี้ยๆ แบบในตัวอย่าง ก็ได้มาครบจากหนังครึ่งแรก พอครึ่งหลัง เราถือว่ากำไรละกัน มันในแบบ เหงาๆ เวิ่นเว้อ แบบคนเล่นโซเชียลทั่วไปนั่นแหละ สิ่งเดียวที่สงสัยในหนังคือ ไอ้ที่จิกกัดอยู่นี่ ระบบ หรือระบอบ   อุ่ย ห้ามแสดงความคิดเห็นนะ   อ่อ สิ่งเดียวที่ดึงไม่ให้ฉันหลับในช่วงกลางของหนังคือ นางเอก … Continue reading →

ผมเป็นคนชอบดูหนังตั้งแต่เด็กๆแล้วครับ เมื่อก่อน บ้านไม่มีวีดีโอหรอก อาศัยข้างบ้านดูตลอด เค้าเปิดหนัง ก็จะไปนั่งดูกับเค้าด้วย แน่นอน ยุคนั้น หนังฮ่องกงครองโลก หลิวเต๋อหัว โจวซิงฉือ เฉินหลง ดูกันตาเปียกตาแฉะ มีงานวัด ก็นั่งดูหนังกลางแปลง จนจบเรื่องสุดท้าย ตอนนั้นอยู่ประถมเอง นึกๆไปแล้วก็ดูหนังโหดเหมือนกัน เด็กประถม นั่งดูหนังจนเกือบๆเช้า งานวัดมีสามคืน จะได้ดูสองคืน วันศุกร์ กับวันเสาร์ วันอาทิตย์ จะดูได้แค่เรื่องสองเรื่อง เพราะต้องไปโรงเรียน ได้เข้าโรงหนังเป็นครั้งแรกก็ซักม.สามได้ ตามเพื่อนเข้าไปดู หนังไทย เกี่ยวกับนักเรียน กระโปรงบานขาสั้นมั้ง ถ้าจำไม่ผิด จากนั้น ก็ดูหนังมาเรื่อยๆ หนักขึ้น หนักขึ้น พอเข้ามหาลัยปุ๊บ ต่อมอาร์ตเริ่มแตก นั่งไล่ดูหนังอินดี้ … Continue reading →