Posted inแพนเด้า
กู่เสียงฝันให้ก้องฟ้า
อยากจะกรี้ด ทำไมพึ่งหยิบมาอ่าน การ์ตูนโคตรอบอุ่น พยายามเข้าสิ พยายามเข้าไป ถึงจะห่วยแค่ไหน มันก็ไม่ได้ย่ำอยู่กับที่หรอก โคตรญี่ปุ่น อาห์ ฉันรักการ์ตูนเรื่องนี้ อินมาก อาจเพราะตอนมัธยมต้นจนถึงปลายเล่นวงโยมาเหมือนกัน หกปีกับความพยายาม ไม่ได้เอามาใช้ตอนโตหรอก แต่ก็เป็นประสบการณ์ไฟท์โตะแบบในการ์ตูนญี่ปุ่นเหมือนกัน นึกย้อนกลับไปแล้วรู้สึกตัวเองแม่งเท่เหมือนกันนะ อิอิ ปล. เมาท์พีช ในการ์ตูนแปลว่ากำพรวด โคตรสะดุด
