Year: 2015

หนุกดี แต่ไม่ชอบบุคลิกพระเอก ถึงขั้นรำคาญเลย แต่คงเป็นเพราะเอามาจากบุคลิกจริงของตัวละครที่มีอยู่จริงๆ ซึ่งเป็นนักแสดงประเภทนี้ คงเป็นพวกโอเวอร์แอคติ้ง ก็พยายามทำใจ สนุกตอนขั้นตอนภารกิจ ลุ้นดี แต่ไอ้ตัวกลัวความสูงนี่แย่งซีนชะมัด ฮา

สนุกจังชอบ หนังมันโคตรวิทยาศาสตร์ ทุกอย่างเป็นเหตุเป็นผล อธิบายได้หมดทุกอย่าง มีฉากหนึง ขำอยู่คนเดียว ในโรงไม่ขำ เล่าให้คนอื่นก็ไม่ขำ แม่ง เจ็บใจ ไม่เล่าละ เออ ฮาเพลงตอนจบด้วย หนังมันจะแซวเพลงแด๊นซ์ ตอนดูหนังเราก็คิดถึงเพลงๆนี้ แต่กะ คงไม่มีหรอก มันจะฮาเกินไปนะ แล้วมันก็มาตอนเอนเครดิต ฮามาก ชอบ

หนังเกี่ยวกับ สุดยอดนักเล่นหมากรุกสมัยสงครามเย็น อินมากเรื่องนี้ พระเอกมันเป็นโรคจิต เหมือนจะเป็นคนรำคาญเสียงนู้นนี่ตลอด ซึ่งตูก็เป็น แต่โรคจิตไม่เท่าพระเอก อาศัยเปิดเพลงดังๆกลบไป ก็จะหายจุกจิกใจได้ แต่พระเอกมันจะหนักกว่าคือ วิตกจริตไปเล่น แบบเล่นหมากรุก ห้ามมีผู้ชมเข้าใกล้มากกว่า 5 เมตร อะไรแบบนี้ แต่หนังมันไปถึงจุดๆหนึงแล้วเราฮา (ฮาอยู่คนเดียว) อ้าว มึงก็เป็นเหรอ อะไรแบบนี้ ซึ่งทำให้รู้สึกหนักกับสภาพสงคมสมัยนั้น

ตลกดี แต่ไม่ชอบปันปันเรื่องนี้เลยอะ ไม่ค่อยสวย แต่ส่วนของการ์ตูนดีเลย ตลกดี มุกทั่วๆไปจังหวะดีมาก ฮา ผู้ชายหล่อสัสทุกตัว เกลียด

หวังมากไปหน่อย ไม่ได้ขนาดหวัง แต่ก็สนุกดี ชอบผู้กำกับคนนี้มาก prison สนุกสุดๆ enemy ท่ายากสุดๆ ชอบ sicario น้อยสุด สงสัยชินกะหนังฮ่องกงมากไปหน่อย

อ่านการ์ตุนเกี่ยวกับปีนภูเขามาหลายเรื่องมากนะ เหล่าเทพภูพา / ซัมโปะ จอมคนแห่งขุนเขา / peak และอีกมากมาย แต่ก็จับใจความเป้าหมายกับความสุขของพวกนักปีนเขา ได้แค่เป็นรูปธรรมมากๆ อย่างซันโปะนีี่ เข้าขั้นเซนเลย จับต้องไม่ได้ ไม่เก็ต Everest นี่ก็สร้างจากเรื่องจริง ซึ่งไม่เก็ตเลย มีฉากหนึงมันถามเลย พวกมึงมาปีนกันทำไมวะ คนหนึงตอบเป็นจุดหมายในชีวิต อีกคนตอบ ปัดเป่าเมฆในใจ .... นั่งดูไปด้วยคำถาม ทำไมวะ ทำไมวะ ทำไมวะ ทำไมวะ พอขึ้นไปแคมป์สุดท้ายนี่แบบ เฮ้ย…

ชอบตรงส่วนที่ให้ลุ้นว่า ต่อไปจะเจออะไร แต่พอเจอ มันเดาง่ายทุกอันเลย อีช๊อตหักสุดท้าย ก็เดาได้ตั้งแต่ทิ้งปมกลางเรื่อง คือมันชัดไปหน่อย ทำไมคนชมเยอะจังว่าสนุก เรื่องนี้เฉยๆ ดูก็ไม่ ไม่ดูก็ได้ แต่ดูมาสองภาคแล้ว ภาคสามก็คงไปดู ทิ้งปมไว้เข้มข้นดีเหมือนกัน

อยากดูหนัง แต่ไม่รู้จะดูอะไร สัปดาห์นี้ ไม่โดนสักเรื่อง เลยสุ่มไปดูเรื่องนี้ มีปัญหาแม่งตั้งแต่ชื่อเรื่องเลย อ่านไม่ออก อะไรวะ เจอโรนโทฟิเลีย อ่านแบบนี้เปล่าวะ บอกคนขายตั๋ว คนขายตั๋วก็ ห๊ะ อะไรนะ โอย จะบอกภาษาไทย ชื่อเรื่องแม่งก็ ต่าง.. วัย.. รัก.. โอยแม่ง ไม่กล้าพูดขนลุกสิ้นดี เลยตัดสินใจ "งืมๆๆๆ ฟิเลียอะพี่ เออ เรื่องนี้แหละ ใบหนึง" 5555 ดูตัวอย่างหนังมาผ่านๆ…

กลับมาดูอีกรอบ ยืนยัน แน่นอนแล้ว ว่าชอบช่วงยุ่นเข้าดาร์คโหมดที่สุด ดูกีที่ก็อิน แม่งกู นั่นมันกู เยี่ยวเป็นเลือดกูก็เลย คือไม่ได้ ไม่นอนเลยสิบสองวันติดกันนะ แต่นอนวันละชั่วโมง สองชั่วโมงไม่เกินนี้ เป็นเดือน แล้วเข้าไอซียูเลยนะ กูผ่านมาแล้ว กูบียอนสัสๆ อิน ชอบซาวน์ด้วย แต๊งกิ้วคุณ ไอ้แอนนนน ที่เอาคลิปมาแปะ ไม่รู้มาก่อนว่าเป็นเพลง นึกว่าเป็นซาวน์แต่งใหม่ แม่ง เป็นสิ่งที่พาเราไปเวรี่พีค ยอม

เต๋อเป็นผู้กำกับ ที่คุมจังหวะหนังได้บันเทิงมาก เรื่องนี้ฮากับการพึมพรำของพระเอกตลอดทั้งเรื่อง จังหวะจุดพีค ยืนหน้ากระจกแบบไฟต์คลับนี่ ชอบมาก จังหวะดี เจ่งจริง     อยากซ้ำอีกซักรอบ   อ่อกะว่า ดู เสร็จจะกลับบ้านมานอนเลย นี่ก็ตีหนึ่งแล้ว ผดเริ่มขึ้นตูดละ อาบน้ำนอนดีกว่า   กราบขอบพระคุณ http://www.iannnnn.com ด้วย สำหรับบัตรฟรี