Month: May 2021

ตะกี้ระหว่างนั่งรอหมอส่องกล้องตา พยาบาลเอาเทปกาวมาติดที่หน้ากากอนามัย สงสัยกลัวหน้ากากเราหลุด แล้วเราไปหายใจรดกล้องหมอมั้ง นั่งรอหมออยู่เกือบชั่วโมงครึ่ง ตาก็มองไม่เห็น โดนหยอดยาขยายม่านตา มองอะไรเบลอไปหมด สำหรับคนที่ติดมือถือแบบเราโคตรทรมาน พอเข้าไปตรวจคุยกะหมอ ผลก็ไม่ค่อยดี ฟังแล้วใจเสียนิดหน่อย แต่ก็เอาวะสู้ๆ รอบนี้ กลับไม่มืดเท่าตรวจคราวที่แล้ว ยังพอมองนู้นนี่เห็น เลยนั่ง mrt กลับ แล้วแวะกินข้าวที่ terminal 21 เออ คนหนาตากว่าเดือนที่แล้ว พอพนักงานเอาข้าวมาให้ แกะหน้ากากออกเตรียมกิน อิสัส เทปกาว!!

ชาวยิว ที่แยกย้ายกันไปทั่วโลก กลับมา ตรงที่อยู่เดิม ซึ่งตรงนั้นเหลือชาวยิวอยู่นิดหน่อย แต่ส่วนใหญ่เป็นชาวอาหรับ แล้วอาณาจักรออตโตมันแพ้สงครามโลก ทำให้อังกฤษมาประกาศสร้างเขตปกครองตัวเองให้ชาวยิว ชาวอาหรับแถวนั้นก็ไม่พอใจ อยู่ดีๆมาแบ่งประเทศให้ใครไม่รู้ได้ไง ก็รบกัน แล้วอยู่ดีๆอังกฤษก็บอก จัดการไม่ไหวละ เอาทหารออก มึงไปจัดการกันเองก็เลยรบกัน ยิว กลายเป็นอิสราเอล รบชนะ เลยขับไล่พวกอาหรับออกไป อยู่แถวชนวนกาซ่า เรียกปาเลสไตน์ แล้วก็รบกันมาถึงปัจจุบัน (ฟังมา ย่อๆได้ตามนี้ ไว้ไปฟังอีกรอบ แล้วมาสรุปใหม่)

ยังไม่สามารถ move on จากน้าค่อมได้จริงๆ คือเป็นคนที่เปิดยูทูปทิ้งไว้ตลอดเวลา มีอยู่สองรายการที่เปิดวนไปวนมา บริษัทฮา กับชิงร้อยช่วงละคร ยิ่ง wfh ยิ่งเปิดดูทั้งวันให้เสียงเป็นเพื่อนคุย ตอนนี้พอเปิดบริษัทฮา แล้วเห็นน้าค่อมยิ่งคิดถึง วันๆไม่ได้เจอใคร ไม่ได้คุยกับใครอย่างอื่นนอกจากเรื่องงาน (เพื่อนไม่มี) น้าค่อมแกยิ่งกว่าเพื่อนสนิทอีก พอมานั่งดูแล้ว ใจหาย เรายังหัวเราะกับแกในยูทูปอยู่เลย แต่ชีวิตจริงคือน้าแกเสียชีวิตไปแล้ว ใจหายทุกครั้งที่คิดถึง ถ้าเราตายไป คนใกล้ชิดเราก็คงคิดแบบนี้สินะ เห้อะ อยากตาย แต่ก็ไม่อยากให้คนรอบข้างมาคิดถึงแบบนี้ สงสาร