หนัง

หนังตลกที่มุกไม่โดนเราเลย ทั้งเรื่องไม่ได้หัวเราะเลย คนดูห้าคนมั้งในโรง ได้ยินเสียงหัวเราะอยู่นะ แต่ไม่ได้กับเราเลย มันมีจังหวะหนึง เกือบหัวเราะแล้ว แต่ก็ข้ามมุกไปอย่างรวดเร็ว งงมาก (ตอนที่กินน้ำแล้วเหมือนหลอน พระเอกหันไปคุยคนเดียว) ไม่ชอบตัวละครน่ารำคาญ แม่ที่สร้างหนี้ แล้วโยนภาระให้ลูก จนจบเรื่อง ก็ไม่ได้มีท่าทีว่าจะรู้สึกผิด , เพื่อนพระเอกที่เหมือนจะช่วยพระเอก แต่ก็ทะเลาะกับคนไปทั่ว เริ่มเรื่องมาก็จอดรถในที่ห้ามจอด ทะเลาะกับคนในกอง ทะเลาะกับคนที่เอากระเพาะปลาไปขาย แบบไม่มีสาเหตุ มีอะไรที่ใส่มาแล้วทิ้งไม่เอามาใช้ต่อเยอะมาก ไปสมัครงานต้นเรื่อง เพื่อแค่จะบอกว่าพระเอกตีลังกาเก่ง , ป้าข้างบ้านที่โดนแอบใช้wifi , ลุงเพื่อนพระเอกที่ปูมาว่าเป็นสตั้นแมนที่โด่งดังมากๆ…

กลัวเสียงตุ้งแช่เลยไม่กล้าดูสักที แต่เห็นเหลือแค่รอบเดียวต่อวันเลยรีบออกมาดู สมใจอยากเลย หัวหดตั้งแต่ห้านาทีแรก ต้องฟอร์มเดินออกมาเข้าห้องน้ำ เพราะกลัวชิบหายเลย พอออกมาก็ใช้วิธีเดิมคือ ยัดหูเข้าหูแล้วเปิดเพลงให้ดังพอจะกลบเสียงตุ้งแช่ได้ ขนาดวิธีนี้ทำให้ความสนุกมันลดลงไปเยอะแล้วนะ หนังมันยังทำให้หวาดผวาได้ทั้งเรื่อง เก่งสัส อาจเพราะเป็นคนกลัวเสียงตุ้งแช่ด้วยมั้ง เลยทำให้มีความหวาดระแวงตลอดทั้งเรื่อง มึงอย่าเงียบสิ มึงมานั่งอะไรตรงมืดๆ ทำไมบ้านมึงเปลี่ยวขนาดนี้ เหมือนผู้กำกับมันรู้ว่ามีคนแบบนี้ เลยทำหนังมาแกล้งแม่ง ซึ่งแม่งเก่งมาก ทำตูขวัญผวาทั้งเรื่องขนาดใส่หูฟังเปิดเพลงดังๆแล้วนะ กลวิธีคุกคามด้วยภาพ และเสียงคือมึงเก่งมาก ไม่ต้องตุ้งแช่แบบตีฉาบเปรี้ยงๆ เหมือนหนังผี แค่หันกล้องมาแล้วเจอเสียง ป๊อง (มันดังป๊องจริงๆ) อีสัส ตกใจ หรือจังหวะหันไปเจอคนทำเสียง…

เหมือนเอานิทานยุโรป ที่มันแฟนตาซีๆ มาสวมกับคอสตูมญี่ปุ่น หาความจิตวิญญาณญี่ปุ่นไม่ได้เลย มีแค่ชุดที่สมเป็นญี่ปุ่นจริง นอกนั้นมีแม่มด มีเวทมนต์ห่าไรไม่รู้ อีเรือค้าทาสแม่งยังกะไพเรทออฟคาริปเปี้ยน จิตวิญญาณปลอม มิตรภาพปลอม มึงเกลียดกันมาสามสี่สิบปี มึงมาดวงตาเห็นธรรมภายในคืนเดียว ด้วยสาเหตุแบบ อีสัส กูเหม่อลอยสรุป เหี้ยมาก ถึงกับไปค้นดูว่า razzie award ปีนั้นใครได้รางวัล แนะนำให้ก่อนตายควรดูสักครั้ง อีห่า เหลือจะเชื่อ

มันจะมีหนังอยู่ประเภทหนึงที่ไม่หนุกหรอก แต่ไม่รู้ทำไม เปิดดูบ่อยชิบเป๋ง หนังไทยเรายกให้ โป๊ะแตก ดูโคตรบ่อย ไม่มีอะไรเลย มุกซ้ำๆ แต่เปิดระหว่างทำงานไปด้วยนี่ได้ยินแค่เสียงก็เพลินดี Run all night ก็เป็นอีกเรื่อง เหมือนโป๊ะแตกเลย ดูได้ซ้ำๆ หนังโคตรปัญญาอ่อนเลย พ่อขี้แพ้ ลูกเกลียด แต่เสือกไปฆ่าลูกเจ้านายที่เป็นมาเฟีย เพื่อช่วยลูก มาเฟียเลยสั่งฆ่าทั้งพ่อทั้งลูก ดูกี่รอบก็ขำ ตอนแรก อีพระเอกพ่อขอเจรจา แต่อีมาเฟียเล่นใหญ่เล่นโต ยังไงก็ไม่ยอม จะฆ่ามึงให้ได้ กูเหนือกว่าสุดๆ แต่โคตรกระจอกแบบกระจอกสัสๆ ส่งนักฆ่าไปแต่ละตัว…

แคสนางเอกมาได้โคตรมหัศจรรย์ นางเอกแคสมาแบบไม่สวยแบบนางเอก เพราะบทเป็นติ่งดารา ขาพิการ แต่ดูไปเรื่อยๆ โอ้โห มีแสงออกจากร่าง โคตรดีเลย น่ารักแบบบ้านๆ เหมาะกับบทมาก ปกติชอบดูหนังย้อนเวลา แล้วก็จับผิดพวกไทม์ไลน์ แต่เรื่องนี้ดี ไม่ค่อยมีอะไรให้เอ๊ะ แต่ต้องทำใจว่าเป็นซีรีส์รักๆ ดังนั้นส่วนทริลเลอร์ปมของซีรีส์เลยไม่ค่อยขยี้อะไร แต่ก็โอเค สนุกดี ดูรวดเดียว 16 ep สนุก

มาโพสใน blog นี่สปอยแหลกนะ เขียนเต็มที่ ไม่เหมือนในเฟส เตือนก่อน ยังไม่ดูก็ปิดไปพอดูภาคสามแล้ว เออปัญหาส่วนตัวเรากับเดดพูลแม่งเหมือนกันทุกภาคเลย พอดูในโรง มันจะรู้สึกหนุกๆขำๆกับหนัง ไม่ได้ว้าว สนุกจัง เป็นแบบนี้ทุกภาคเลย พอจบภาคสามมานั่งคิด ทำไมตอนมาดูซ้ำเองที่บ้าน มันสนุกกว่าวะ คิดว่า น่าจะเพราะ หนังมันกระหน่ำบทสนทนาแบบมุกต่อมุก เราเก็ตบ้างไม่เก็ตบ้าง ไม่มีเวลาให้หายใจหายคอ พอดูในโรง มันไม่มีเวลาให้ตั้งสติ ทำให้บางอย่างหลุดโฟกัสไป ทำให้เราเต็มอิ่มกับหนังมันไม่เต็มที่ พอดูที่บ้าน จังหวะมันช้ากว่า จังหวะในการซึมซับกับหนัง ค่อยๆดู พอสแล้วเดินไปเยี่ยว…

หนังเกาหลีใต้เกี่ยวกับทหารเกาหลีเหนือพยายามหนีทัพมาอยู่ฝั่งเกาหลีใต้ เคยดูหนังแนวหนีคุก หนีอะไรสักอย่างแบบนี้ จะพยายามปูดราม่ามาประมาณหนึง แต่เรื่องนี้ไม่เล่าอะไรมาก โผล่มาก็หนีเลย ไม่มี flashback ซึ่งก็สนุกดี อารมณ์คงแบบ ตรงนี้สนุก มึงดูแค่ตรงนี้เลย ซึ่งมันก็สนุกดีจริงๆนั่นแหละ แต่หนังมันชาตินิยมสุดๆเลยนะ คนฝั่งเกาหลีเหนือแทบทุกคนที่ไม่มีใจให้ฝั่งเกาหลีใต้ สภาพจะเอ๋อๆทุกคนเลย แต่ก็ไม่เป็นไร ไม่ใช่ประเทศเรา ดูเอาสนุกพอข้อเสียก็มีนิดเดียว ตรงที่มันไม่เล่าดราม่า ไม่มี flashback เล่าย้อนหลังละเอียดๆนี่แหละ เราจะติดใจกับเรื่องราวความเป็นมาของตัวละคร แบบ ไอ้นี่มันรู้จักไอ้นี่ได้ไง ไอ้นี่มันมองหน้าคนนี้แล้วทำตาหวานๆทำไมวะ ต้องเอามาคิดเองหลังหนังจบ แต่ทุกอย่างก็พอเข้าใจได้ แต่มันก็คาใจ…

นางเอกสวยมาก สวยแบบสวยยย น้องแว่นต้นเรื่องก็ไม่ธรรมดา เสียดายออกมาน้อยไปหน่อย นางเอกสวยมากกกก ย้ำอีกที สวยจนแบบลืมความน่ากลัวของพายุไปเลย ส่วนหนังเฉยๆ จำได้ว่าตอนเด็กๆดูเวอร์ชั่นก่อนโคตรลุ้นระทึกมากกกว่านี้ล้านเท่า แต่นางเอกสวยมากย้ำอีกที เสียดายหลายๆอย่างในหนัง มันน่าจะสนุกได้มากกว่านี้ มากๆๆๆๆ อีพระเอกก็หน้าม่อเกิ๊น ตอนแรกเหมือนจะแข่งกัน แต่อีหอก มึงตามจีบ แต่ถ้าเป็นเราก็จีบแหละ งามหยดขนาดนี้ บทตัวละครอื่นๆก็น่าจะสำคัญกว่านี้ ตัวที่เหมือนจะโกงในทีมนางเอก ก็กลายเป็นแค่คนขี้บ่นเห็นแก่ตัวนิดๆ พร้อมบทสรุปแบบจิ๊บๆ เหมือนให้มันเหมาะกับหนังครอบครัว ปมความไม่ดีของบริษัททีมนางเอกก็พูดมาผ่านๆ เป็นแค่จุดให้นางเอกกับพระเอกชอบกัน คือแบบอะไรวะ เกาหัว ปมนางเอกต้นเรื่องก็เหมือนจะดราม่ามากๆ ก็พูดถึงนิดเดียวแล้วก็ผ่านไปซะงั้น…