เพ้นสี

พอดีเข้าเฟสบุคเพื่อสมัยมหาลัยเห็นมันรับจ้างเพ้นสีเคสไอโพนไอแพดอยู่ นึกไปนึกมาตอนเรียนตูเคยเขียนโครงการส่งอาจารย์ครับ แต่เป็นการเพ้นเคสเครื่องคอม เพ้นสีโน๊ตบุค คือมันประมานสิบกว่าปีมาแล้ว ยุคนั้นเน็ตยัง 56k อยู่เลย คือจะขอเหมาเอาเองว่าไอ้ที่คิดไว้ตอนนั้นแม่งเป็นจริงแล้วครับ มันเกิดร้านอย่างที่คิดไว้ขึ้นมาจริงๆ ตอนนั้นเขียนไว้เลยว่า คนเราอย่างแสดงความเป็นตัวเองออกมา เป็นแฟชั่น แล้วก็อะไรอีกไม่รู้นานมากจำไม่ค่อยได้ แต่จำได้ว่าได้คะแนนแค่ผ่านเพราะอาจารย์บอกว่ามันเป็นไปไม่ได้ เชี่ย ตอนนี้เทคโนโลยีมันเดินมาถึงจุดที่ตูวาดฝันไว้ตอนเด็กแล้วฮะ คืออยู่ดีๆแล้วนึกได้แล้วปลื้มใจมากเลย อยากเดินไปหาอาจารย์คนนั้นแล้ว บอกว่านี่ไงมันเป็นไปได้แล้ว อาห์ดีใจที่อยู่ดีๆก็นึกออก ตอนนั้นเขียนโครงการก่อนยุคเปลี่ยนหน้ากากมือถืออีก เขียนยุคแพคลิงค์ 555 เอาจริงๆไอ้การเปลี่ยนหน้ากากมือถือแม่งก็คล้ายๆที่เราคิดนะ แต่ตอนนั้นลืมภูมิใจ

Limit สำนักพิมพ์ บงกช

การ์ตูนลายเส้นผู้หญิงแถมเนื้อเรื่องก็ผู้หญิงครับ ร้ายแบบผู้หญิงๆ ร้ายเลยทีเดียวแหละ อิจฉากัน แกล้งกัน การจับกลุ่ม คือมันหาได้ยากในการ์ตูนผู้ชายครับ เนื้อเรื่องก็ ไปเข้าค่าย รถตกเขา รอดไม่กี่คน เนื้อเรื่องเดิมๆ แต่พอใส่ความร้ายกาจของผู้หญิงเข้าไป แม่มเอ้ย ลองหามาอ่านกันดูครับ

วิธีเท่ง่ายๆ

อย่าไปดูละคร ดูบอล ดูการ์ตูน หรืออะไรก็ตามที่มันโพสกันเยอะๆช่วงนั้นนะครับ อย่าตามกระแส และต้องโพสบอกชาวบ้านด้วยนะครับ ว่าเราไม่ได้ดู แต่รู้เรื่องหมด แค่นี้ก็ โคตรเท่แล้วครับ http://www.prong.in.th/?p=21