ชาตินิยม

ตอนเด็กจำได้ว่าครูเคยสอนว่าไทยเป็นเสือตัวที่เท่าไหร่ซักตัวนี่แหละ ของเอเชีย และก็จำได้ว่า ตอนนั้นเราแข่งด้านเศรษฐกิจกับสิงคโปร์ มาถึงตอนนี้ยี่สิบกว่าปี ไทยกำลังโดนเวียดนามทิ้งไปไม่เห็นฝุ่นแล้วครับ ลาวมีสามจีใช้ โดนเขมรแย่งดินแดน เกิดอะไรขึ้นฮะ เพราะเราเกรงใจเพื่อนบ้านมาเกินไปหรือเปล่า ไทยนี้รักสงบ แต่ถึงรบไม่ขลาด ตอนนี้เห็นแต่รักสงบ แต่ไม่รบกับใครนะครับ เดี๊ยวนี้ ด่าใครว่าเสี่ยว จะโดนรอบข้างโกรธเอานะครับ เฮ้ย ด่าแบบนี้เพื่อนบ้านโกรธนะครับบบบ   ไม่เข้าใจ จะไปมัวเกรงใจทำไม

ความรู้

ความรู้ แยกเป็นสองประเภท ความรู้เฉพาะทาง ใช้หากิน ความรู้รอบตัว ใช้หาสังคม

ฮานางาตะ

การ์ตูนเบสบอล ตอนแรกๆ ก็สมจริง เวอร์นิดๆ แนวลูกผู้ชายสนุกดีอยู่หรอกนะ แต่พอถึงไอ้จุดพลิกผัน เรื่องนี้ก็กลายเป็นฟ้ากับเหวไปเลย ก็เห็นนะว่าปูเรื่องคู่แข่งมาตั้งแต่แรก แต่ก็ไม่น่าจะเวอร์ซะขนาดนี้ จุดอ่อนของเรื่องนี้ก็คือ แม่ง มีอดีตอันเลวร้ายทุกตัว ชีวิตมึงจะปัญหาสังคมอะไรนักหนา ตัวเลว ก็มีอดีตอันเจ็บช้ำ ทำให้กลับมาเป็นฝ่ายดีได้ซะงั้น ซึ่ง พอมันเล่นมุขแบบนี้ซ้ำๆ กันในหลายๆตัวละคร มันทำให้น่าเบื่อชิบหาย แถม พอมีตัวเทพออกมาสองตัว เนื้อเรื่องคงตัน สุดท้ายก็ต้องปั้นตัวเทพๆหน้าใหม่ออกมา อ่านเอาเพลิน อย่าซื้อสะสมดีที่สุด แต่ผมซัดมาแล้วครบชุด - -*

ยุงกัด

ในห้องแม่งมียุง ทนมาสองวัน นึกว่าตบหมดแล้ว วันนี้ทนไม่ไหว เลยฉีดยุง เลยต้องออกมากินเตี๊ยวตอนเที่ยงคืน

นัมบะ

เช้ดโด้ เล่มนี้เข้มข้นสวดๆ ปริศนาทุกอย่างไขกระจ่างแล้ว แล้วมันโคตรจะดราม่าเลย อ่านจบแล้วคันเท้ายุบยิบ เล่มนี้เอาไปเจ็ดดาว

อักขระสยบมรณะ

โคตรมันเลย นักเรียนแต่ละคนจะมีความสามารถหนึ่งอย่างตามตัวอักษรที่ตัวเองเลือกไว้ ล่าสุดออกมาถึงเล่มสามแล้ว โหดมาก รอเล่มสี่ไม่ไหวแล้วววว

เจ้าหนูมือหวดพลังฮึด

ตอนซื้อเล่มหนึ่งมา เพราะดูหน้าปกแล้วคิดว่าเป็นการ์ตูนเบสบอลเก่าๆ ลายเส้นเก่า แต่พออ่านเล่มหนึ่งจบ คำแรกที่คิดในหัวเลยคือ ร้อนแรง!!! โอ้ว มันช่างเป็นการ์ตูนกีฬาที่ร้อนแรงอะไรขนาดนี้ สนุกมาก พล็อตไม่มีอะไรมาก อย่กเป็นที่หนึ่งใรญี่ปุ่นมุ่งสู่โคชิเอนกับคู่หูที่รู้ใจ โอ้วเกย์ชิบหาย แต่ร้อนแรงมาก หยาดเหงื่อและคราบน้ำตาของลูกผู้ชาย(โอ้วศัพท์กู) มันส์จนวางไม่ลงแน่นอนฮะ