อยู่ดีๆ ก็เกิดอาการขี้เกียจอ่านทุกเรื่องในโลก แถมหนังที่อยากดู แม่งก็โดนแบน แต่พอแบน คนที่ไม่ได้อยากดูหนังอะไรกะเค้าด้วย ก็ลากเข้ามาดราม่าการเมือง เบื่อโคตรเลย คนไทยตอนนี้มันอ่อนไหวโคตรๆ นิดหน่อย ยอมกันไม่ได้เลยทีเดียว อีห่า เลิกเล่นเน็ตหนึ่งสัปดาห์ นะครับ อ่อ เกือบลืมเรื่องสำคัญ ถ้าช่วงนี้มันมีคลิปหลุด รูปหลุด ที่มันฮิตๆ ฝากเซฟเก็บไว้เผื่อด้วย ด้วยความเคารพอย่างสูง
ผมได้นักเขียนการ์ตูนไทยในดวงใจอีกคนแล้วครับ กำตังแล้วไปกดจากร้านมาคนละเล่มด่วนเลยครับ บอกได้แค่นี้
หนังสือของไอ้แอนนนนนเล่มนี้ เราขอสถาปนาให้เป็น หนังสือที่อ่านจบแล้วอยากลุกขึ้นมาเขียนไดอารี่แบบจริงจังเป็นเล่มที่สาม เล่มแรก คือ ไดของอุดม เล่มแรก หนาๆ จำชื่อไม่ได้ เล่มหลังที่พึ่งออก ห่วยแตก เล่มสอง คือ บันทึกของเรย์ แมคโดนัล บันทึกนั่งรถไฟจากไทยไปยุโรป จำชื่อไม่ได้เหมือนกัน สิ่งที่เหมือนกันของสามเล่มนี้ คือบันทึกชีวิต ที่เราอ่านแล้วรู้สึกว่ามันมีชีวิต อ่านแล้วมันมีอะไรบางอย่างดึงเราไปรู้สึกกับเนื้อเรื่องตอนนั้น ไม่ได้อ่านแล้วรู้สึกว่ากูอยากเป็นนักเดี่ยวไมโครโฟน กูอยากนั่งรถไฟไปยุโรป กูอยากเป็นพ่อคน แต่อ่านแล้วมันมีแสงรำไร …
