คนใจอ่อนอ่อนใจ

เมื่อวานมีคนรู้จักในเฟสมายืมตัง ไม่ได้สนิทกันเลย แทบไม่เคยคุยกันด้วยซ้ำ

มายืมรอบที่สามแล้ว รอบแรกอยู่ดีๆก็มายืม จำไม่ได้ว่าเท่าไหร่ สองพันมั้ง ตอนแรกกลัวว่าเป็นพวกแฮคเฟส เลยไปถามพี่อีกคนว่า คนนี้ชื่อจริงตามนี้ไหม จะเช็คว่าตรงกับบัญชีที่ให้โอนไปไหม ปรากฏว่าตรงก็โอนตังไปให้ แล้วพี่เค้าค่อยเล่าว่า โดนคนนี้ยืมเหมือนกันแล้วยังไม่ได้คืน ชิบหาย โอนไปแล้ว

พอถึงกำหนด เค้าคืนมาไม่ครบ แล้วพลัดไปอีกสัปดาห์มั้ง แล้วสุดท้าย ก็คืนมาจนครบ

ผ่านไปสักพัก มายืมรอบสอง จริงๆก็อยากช่วยนะ สงสาร เค้ามีลูกมีเมียแล้ว แต่แบบมายืมตังหลักพันนี่ มันต้องลำบากเลเวลไหนวะ เราก็เคยมีช่วงไม่มีตังใช้เหมือนกัน ก็เข้าใจแหละ แต่ไม่ชอบอารมณ์ที่ต้องมาระแวงว่าจะได้ตังคืนหรือเปล่า เลยบอกว่าผมก็ไม่ค่อยมี แล้วให้เงินไป หลักร้อย และบอกว่า ผมช่วยได้เท่านี้ ไม่ต้องคืน ก็นึกว่าคงไม่มาขอยืมแล้วมั้ง

หายไปหลายเดือน (ระหว่างนี้ เราก็มีโพสหน้าเฟสไปว่า เข้าโรงบาลบ่อยๆ ค่ายาอ่วมเหมือนกัน เดือนละเกิอบสามหมื่น แล้วต้องจ่ายไปแบบนี้ทุกเดือนตลอดชีวิต)

เมื่อวานมาขอยืมอีก 500 โห เกาหัวเลย

ตอนแรก ก็บอกไปว่า ไม่มี เพราะพึ่งจ่ายค่ายาไป แล้วก็ไม่ได้ให้ไป

สุดท้ายตอนกลางคืน ก็นึกสงสารขึ้นมา ตอนคนมันไม่มีขนาดต้องมายืมคนไม่สนิทนี่มันต้องลำบากขนาดไหนวะ เงินแค่ห้าร้อย

สุดท้ายก็โอนให้ไปห้าร้อย แล้วก็บอกว่า ไม่ต้องคืน แต่คราวหน้า คงช่วยไม่ไหวแล้วนะ

สาทุ ขออย่าให้มีรอบหน้าอีกเลย

This entry was posted in ลืมใส่หมวด. Bookmark the permalink.

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *