รัก 7 ปี ดี 7 หน

ดูจบแล้วก็ไม่เข้าใจ มันรัก 7 ปี ตอนไหนวะ

มีสปอยนิดหน่อย แต่อ่านได้ ไม่เสียอารมณ์หนัง

เรื่องแรก ตอนของเก้า ตอนนี้เท่ดี จบดี เข้าใจความรู้สึกของการอยากให้มีคนยอมรับ จนละเลยคนใกล้ตัวไปนะ

เรื่องนี้ ถ้าเป็นหนังยาว สงสัยได้ตีแผ่สันดานคนในเน็ทได้ดีเรื่องหนึงเลยนะ

ที่สำคัญจบโดนใจมาก เห็นไอ้พวกประกาศเลิกเล่น มันเลิกไม่ได้ซักคน ถ้าเลิกเล่นเฟส แต่มาโพสว่า อันนี้อันสุดท้ายแล้วนะ ร้อยทั้งร้อย มึงไม่เลิกหรอก 5555

ตอนสอง อันนี้ชอบสุด โคตรอินเรื่องผู้ชายรักเดียวเลย ตอนนี้ชอบ แทบร้องไห้ จังหวะการเล่าเรื่องก็เนี๊ยบ ฮาเป็นฮา ซึ้งเป็นซึ้ง

ตอนสาม อันนี้ตกม้าตายโคตร เหมือนพยายามจะบิ้ว จะให้มันยิ่งใหญ่ จะให้มันคม ไม่ได้ซักอย่าง

ดูจนจะจบแล้ว ยังไม่อินว่าพระเอกนางเอกมันรักกันตอนไหน รักกันได้ยังไง ยิ่งเอาเรื่องวิ่งมาโยงกับเปลี่ยนชีวิตนี่ มันยังทำให้ไม่น่าเชื่อถือพอ หรือเพราะเราหวังมากเกินไปหรือเปล่าก็ไม่รู้ แต่มันไม่โดนใจจริงๆนะ ดนตรีก็พยายามบิ้วเหลือเกิน แต่มันไม่ได้จริงๆอะ

 

เห็นควรว่า ควรเอาเรื่องแรก กับเรื่องสอง มารวมเป็นหนังยาวไปเลย ตัดเรื่องสามทิ้ง น่าจะเวิร์คกว่านี้

วิชาดนตรี

ถ้าผมได้เป็นรัฐมนตรีกระทรวงศึกษาธิการ

จะเสนอให้บรรจุวิชาฟังดนตรี ขึ้นมาอีกวิชาหนึง

วันละครึ่งชั่วโมงพอ ไม่ต้องสอนทฤษฏีอะไรทั้งนั้น โน๊ต จังหวะ ไม่ต้อง แค่นิ่งๆ ปล่อยใจ แล้วฟัง

คนไทยเราจะได้ รู้จักหยุด และฟังสิ่งต่างๆบ้าง

เดี๊ยวนี้รู้สึกว่า คนเราฟังกันน้อยเหลือเกิน ยิ่งถ้าเป็นฝั่งตรงข้าม ประสาทสัมผัสส่วนหูจะหยุดทันที

ถ้าหยุดไม่ทัน จะไปหยุดตรงสมองแทน

หยุดนิ่งๆ

แล้วฟัง

แล้วคิด

ระดับประถม เอาแค่ฟังเป็น ถือว่าพอ เปิดเพลงแล้วนั่งฟังไปเรื่อยๆ

โตมาหน่อยค่อยฝึกให้คิด

รับรองแก้ปัญหาได้เยอะ

 

เวลามีเรื่องกัน จากปกติ ที่เป็นฝ่ายเริ่มด่า ให้ฝึกตัวเอง ให้เป็นฝ่ายที่เริ่มฟัง ผมว่า ทุกปัญหาแก้ได้ง่ายขึ้นเยอะนะ

 

ปล. เขียนเพราะ

 

แต่เพียงผู้เดียว

ขอเชียร์หนังไทยดังๆซักเรื่องเถอะ

ปกติเป็นคนที่เกลียดมาก เวลามีคนมาบอกว่า เฮ้ย ช่วยๆไปดูหนังไทยกันหน่อย จะได้มีคนทำหนังไทยออกมาเรื่อยๆ

คือจะ คิดว่า ถ้าหนังมันดี ก็มีคนไปดูเองนั่นแหละ มึงจะมาขอร้องทำไม มันไม่เกี่ยวกับหนังชาติไหน หรอก แต่มันเกี่ยวกับคุณภาพหนัง

แต่วันนี้ ขอกลับมาเป็นคนพูดเอง ว่า ไปดูหนังไทยเรื่องนี้กันเถอะ

หนังมันดีจริงๆนะ

หนังว่าด้วยเรื่อง การขโมย การฉกฉวย จินตนาการ ความฝัน ตัวตน

จำคีย์เวิร์ดพวกนี้ไว้ด้วยนะ ตอนดูหนังจบแล้วเอามานั่งนึกต่อ จะโคตรฟินมาก

ปกติหนังอาร์ตพวกนี้ จะง่วง แต่เรื่องนี้ดูแล้วนะสนุกนะ เงียบแต่ทรงพลังมาก

ตอนจบก็แบบ จบแล้วเหรอวะ แต่พอคุณเอาทุกอย่างมาปะติดปะต่อกันแล้ว โอโห มันโคตรสุดยอดเลย

คนดูสามารถกำหนดเนื้อเรื่องได้ตามใจเลย เถียงกันไม่มีวันจบ แต่ในหนังก็มีบอกใบ้เล็กๆไว้ แต่ต้องดูเอาเอง

ขอย้ำอีกที ว่าไปดูกันเถอะครับ และรีบไปดูด้วย หนังอิสระพวกนี้ จำนวนคนดูวันแรกๆ สำคัญมาก เพราะจะสามารถกำหนดว่าจะมีรอบขยายออกไปได้อีกหรือไม่

ไปดูกันเยอะๆครับ ผมอยากดูหนังที่เจ๋งๆ ฉลาดๆแบบนี้เยอะๆครับ

อ้อ เขียนมาจนจบแล้ว ลืมบอกไป หนังเรื่อง แต่เพียงผู้เดียว

ของพี่คงเดช ผู้กำกับ สยิว , เฉิ่ม , กอด

(ผมโคตรรักหนังพี่ทั้งสามเรื่องเลยครับ)


ลายเซนต์พี่เล็ก

ลายเซนต์พี่คงเดช

บ้านเชียง

25550718-132623.jpg

มาพิพิธภัณฑ์บ้านเชียง มีส่วนหนึงเป็นบันทึกพระราชดำรัสของในหลวงเมื่อครั้งเสด็จมาตอนกำลังสำรวจ
ในหลวงถามหลายคำถาม แต่มีคำถามหนึงอ่านแล้วอึ้งมากก็คือ ในหลวงถามว่าพวกซากเปลือกหอยพวกนี้ เอาไปตรวจได้ไหมว่าหอยน้ำจืดหรือน้ำเค็ม
ตอนเข้าไปดูซากต่าง เราเองก็คิดไม่ถึงเลยว่าแถวนี้สมัยสามสี่พันปีที่แล้ว เป็นทะเลหรือเปล่า
อ่านแล้วก็ได้แต่ถึงในความเก่งของในหลวงจริงๆ

ไม่ซึ้งนะ น้ำตาไม่ไหลด้วย จะแชร์ไม่ต้องมาขอ

25550718-132553.jpg

25550718-132650.jpg

25550718-132726.jpg