-
Archives
- April 2024
- March 2024
- April 2023
- March 2023
- April 2022
- October 2021
- September 2021
- August 2021
- June 2021
- May 2021
- April 2021
- March 2021
- April 2016
- January 2016
- November 2015
- October 2015
- September 2015
- August 2015
- July 2015
- June 2015
- May 2015
- April 2015
- March 2015
- February 2015
- January 2015
- September 2014
- June 2014
- December 2013
- November 2013
- October 2013
- September 2013
- August 2013
- June 2013
- May 2013
- April 2013
- March 2013
- January 2013
- December 2012
- November 2012
- October 2012
- September 2012
- August 2012
- July 2012
- June 2012
- May 2012
- April 2012
- March 2012
- January 2012
- December 2011
- November 2011
- September 2011
- August 2011
- July 2011
- June 2011
- January 1970
-
Meta
Category Archives: แพนเด้า
คือ ปะป๋าครองพิภพ
หนังสือของไอ้แอนนนนนเล่มนี้ เราขอสถาปนาให้เป็น หนังสือที่อ่านจบแล้วอยากลุกขึ้นมาเขียนไดอารี่แบบจริงจังเป็นเล่มที่สาม เล่มแรก คือ ไดของอุดม เล่มแรก หนาๆ จำชื่อไม่ได้ เล่มหลังที่พึ่งออก ห่วยแตก เล่มสอง คือ บันทึกของเรย์ แมคโดนัล บันทึกนั่งรถไฟจากไทยไปยุโรป จำชื่อไม่ได้เหมือนกัน สิ่งที่เหมือนกันของสามเล่มนี้ คือบันทึกชีวิต ที่เราอ่านแล้วรู้สึกว่ามันมีชีวิต อ่านแล้วมันมีอะไรบางอย่างดึงเราไปรู้สึกกับเนื้อเรื่องตอนนั้น ไม่ได้อ่านแล้วรู้สึกว่ากูอยากเป็นนักเดี่ยวไมโครโฟน กูอยากนั่งรถไฟไปยุโรป กูอยากเป็นพ่อคน แต่อ่านแล้วมันมีแสงรำไร อ่านแล้วอุ่นๆในหัวใจ อ่านแล้วอยากลุกมาเขียนได แม่งคล้องจองซะอย่างไม่มีปี่มีขลุ่ย ทั้งสามเล่ม หาซื้อได้ในงานหนังสือ ของโน๊ตระวังหน่อย เล่มสอง อ่านแล้วเนิบ ไม่รู้สึกเท่าเล่มแรก ของเรย์ เล่มบางๆ ของแอน ไปเย็นๆ เจ้าตัวจะอยู่เซ็นต์ให้ พร้อมรูปไม่ค่อยเหมือนอีกหนึ่งรูป … Continue reading
Posted in Book, แพนเด้า
3 Comments
Zip
แป้บเดียวเองครับ เหมือนๆตอนรูดซิบกางเกงเวลาปวดฉี่นั่นแหละ แป้บเดียวโล่ง
Posted in cartoon, แพนเด้า
Leave a comment
ปี้อีโม
ฉันจะจับอีหัวกลมๆในเว็บฟ้อนต์มาปี้กันให้หมด ได้สองตัวละ นี่แหนะ นี่แหนะ ยี้ฮ่า ยี้ฮ่า
Posted in แพนเด้า
2 Comments
Record
อยากเขียนให้จบซักเรื่อง จดไว้ก่อนกันลืม มีเว็บโพสคลิปคล้ายๆทวิตเตอร์ ถ่ายคลิปความผิดแล้วยิงได้เลย
แฟต
เมื่อวานซืนไปงานแฟตมาครับ ขอคุยหน่อยว่าชีวิตผมอยู่กับดนตรีมาตั่งแต่เด็กๆ คือชอบฟังเพลงมาก ตั่งแต่เด็กๆ เด็กคนอื่นเค้าวิ่งเล่นกัน ผมก็อยู่บ้านอ่านการ์ตูนฟังเพลง เข้ามัธยมก็ได้เข้าวงดุริยางค์ เล่นอยู่หกปี ระหว่างนั้นก็หัดเล่นกีตาร์ไปด้วย เก็บเงินซื้อกีตาร์ตัวแรกได้ตอนม.ปลาย เข้ามหาลัยก็ยังเล่นอยู่ ดีดๆฟาดๆตามประสา ก็ฝันเหมือนทุกคนที่เล่นดนตรีเป็นั่นแหละ ว่าอยากมีวงเป็นของตัวเอง แต่ก็รู้ตัวดีว่าพรสวรรค์ไม่ถึงขนาดนั้น เรียนจบ เข้ามาทำงาน ก็ยังชอบฟังเพลงอยู่นะ แต่กีตาร์นานๆถึงจะหยิบมาเล่นที ส่วนฝันก็ลืมเลือนจางหายไปในขณะที่รู้จักโลกมากขึ้น เมื่อวานได้ไปงานแฟต ฝันในตอนเด็กๆมันถูกปลุกอีกครั้ง มันเหมือนเห็นตัวเองเล่นอยู่บนเวทีนั้น เพราะวงที่เล่นอยู่มันหน้าใหม่ด้วยแหละ มันยิ่งบิ้วให้เราอินกับฝันตอนเด็กมากขึ้น ถึงจะกลับเร็ว แต่เมื่อวานก็อารมณ์แฮปปรี้มาก รุ่งขึ้นนัดเจอเพื่อนสมัยมัธยม เข้าพบยากมาก ชื่อไอ้โย่งมีเมียแล้ว ไม่เจอมานานสักสิบปีได้ แม่งเหมือนเดิมเลย แค่เพิ่มแว่นตามาอันหนึง คุยกันนานมากสามสี่ชั่วโมงได้มั้ง ถามสารทุกข์ไปเรื่อย รู้สึกว่าเออชีวิตคนเราแม่ง มันต้องเคยเจอเรื่องหนักกันคนละอย่างสองอย่างกันทุกคนแหละ แต่อิจฉามันนะ ไม่ค่อยอยากได้ใคร่มีเท่าไหร่ ตัวกูนี่สิ … Continue reading
Posted in แพนเด้า
2 Comments